اما این مرحله از تاریخ انقلاب اسلامی مورد غفلت قرار گرفته است و کمتر فیلمسازی به این عرصه وارد شده و به وقایع آن سال ها پرداخته است.
در سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر شاهد فیلمی با این موضوع بودیم که چشم ها را بر پرده سینما میخکوب کرد؛ "ماجرای نیمروز" ساخته محمدحسین مهدویان.
"ماجرای نیمروز"، شرح تلاش‌ها و مبارزات یک گروه اطلاعاتی متشکل از چند جوان منطقی، احساساتی، متعهد و یا دو آتشه است که هرکدام به سبک خودشان دارند همه زورشان را می‌زنند تا کشور را در کوران جنگ تحمیلی و جنگ داخلی با منافقان سرپا نگه‌دارند.
پرده برداری از تغییر ایدئولوژی سازمان مجاهدین، نمایش مبارزات گروه های انقلابی برای مقابله با این سازمان و جلوگیری از جنایات آن ها، قربانی خشونت و ترور شدن مردم و شخصیت های موثر در انقلاب اسلامی از جمله کلیدی ترین سوژه های قابل پرداخت برای روشن تر ساختن چهره واقعی سازمان مجاهدین به شمار می رود؛ که مهدویان به زیبایی تمام آن را در فیلمش به تصویر کشیده است.
پس از سال 1361 و ضرباتی که به گروهک تروریستی منافقین از ناحیه نیروهای انقلابی وارد آمد؛ اعضای این گروهک با دستوری که از ناحیه حلقه‌های ابتدایی واصل شده بود ماموریت ترور شهروندان عادی را که مورد سوء ظن قرار می‌گیرند، پیدا کردند؛ منافقین اینگونه ترورهای خود را "عملیات مهندسی" نامیدند.
سازمان مجاهدین خلق در دهه 60 جنایات فراوانی را در حق مردم ایران روا داشت که این جنایات دست کمی از جنایات داعش در سوریه و عراق ندارد و مطمئنا روشنگری در مورد این وقایع باید وظیفه همه فیلمسازان باشد.
امسال در جشنواره 44 فیلم حضور داشت که اکثریت آنها فیلم هایی با موضوع اجتماعی بودند و گاهی همین موضوعات اجتماعی آنقدر دم دستی و سطحی ساخته می شوند که انسان را به تفکر وا می دارد که چرا باید این همه بودجه برای ساخت یک فیلم به هدر برود.
با اتفاقاتی که برای توجیه کردن فعالیت ها و اقدامات منافقان در دهه 60 توسط برخی افراد انجام شد نشان می دهد که باید برای نسل جوانی که تشنه شنیدن و دیدن از آن دهه هستند کاری انجام داد.
محمدحسین مهدویان دو فیلم سینمایی ساخته که اولینش درباره یکی از مردترین، حساس‌ترین، رمز آلوده‌ترین مبارزان انقلاب و دومی‌اش حول یکی از حساس‌ترین، وحشتناک‌ترین و سربه‌مهرترین سال‌ها و وقایع پس از انقلاب اسلامی است!
ماجرای نیمروز فیلمی است که بر خلاف خیلی از فیلمهای تاریخی، دارای لوکیشن های رئال و بازی های خوب و از همه مهم تر، روایتگری صادق برای تاریخ آن سال بود.
ماجرای نیمروز در سینمای بی بهره از خلاقیت های هنری امروز، اتفاقی ارزشمند و قابل ستایش است؛ که باید با تدبیر مسئولان سینمایی بیشتر به این ژانر مغفول مانده توجه شود و برایش بودجه درنظر بگیرند؛پیروزی انقلاب اسلامی و اتفاقات بعد از آن باید برای نسل جدید با زبانی جذاب گفته شود تا بتواند اتفاق درست را به آنها نشان دهد.
